Portfolio → Serie Native American Art
Ernya heeft zich laten inspireren door de Native American cultuur, door haar studies en reizen door Noord Amerika en Canada.
Mixed media is ontstaan, omdat ieder werk zij eerst begint vanuit haar intuitie te schilderen met Acryl waarna er een vorm ontstond die zij kon vertalen naar haar eigen verhaal met olieverf. Sommige schilderijen hebben ook gems en andere materialen, zo is een mixed media ontstaan. Daarnaast heeft zij ook aquarels gemaakt voor verschillende projecten.
De mandala, die je hier en daar in haar schilderijen tegenkomt vertelt ons dat het leven circulaire is en niet liniaire. Net als bij de Native Americans is het leven een cyclus, zoals de Circle of Life. Iedere periode in je leven is verbonden met de natuur. Dit is ook bekend bij andere oude culturen op diverse uitingen in de kunst. Met dit project wilt zij de Native Americans weer een stem geven en aandacht te vragen voor een bijzonder mooie en oude cultuur met veel wijsheid, die langzaam aan het verdwijnen is. Dat mensen weer geinteresseerd en geboeid raken en zich bewust worden van wat er is verloren gegaan uit de oude culturen.
We hebben allemaal een natuurlijk bewustzijn, alleen wordt deze helaas door de huidige maatschappij niet verder ontwikkelt.
Heb je interesse in 1 van de werken en deze komen bekijken of aanschaffen, neem dan even contact met Ernya op.
Kimama
De Native American filosofie is gebaseerd op de natuur, alles wat leeft heeft een spirit en is verbonden met elkaar.
Ik begon met een eerste laag waar een gezicht in tevoorschijn kwam en heb deze vrouw verder uitgewerkt. Langzaam kwamen er steeds meer ‘spirit’s bij met hun eigen symboliek en verhalen. Teveel om hier te beschrijven. Je kunt wel een kijkje nemen op mijn website waar ik het e.e.a. heb omschreven over krachtdieren. Kimama betekent vlinder en is de bijnaam van Ernya en staat voor transformatie.
Techniek: Mixed media
Formaat: 100 x 80 cm ( 39,3 x 31,5 inch)
Materialen: Canvas, Acryl (Amsterdam), Olieverf (Cobra) en gems
Mother and child
Moeders zijn heilig bij de Native Americans, zij geven wijsheid, liefde en moed door aan hun kinderen, volgens eeuwenoude tradities. De aderlaarsveer staat voor hogere intelligentie, de mandala voor cirkel; het leven is circulaire, niet liniair. Iedere gems heeft haar eigen symbolische betekenis die kan verschillen bij de inheemse volkeren. Tijdens mijn reis kwam ik de volgende beschrijving tegen: Zwart; Peace, Order and a Honest Government- Rood; The Land and the Water – Geel; The Education of our Citizens – Wit; The Health of our Society.
Techniek: Intuitief, mixed media
Formaat: 75 x 115 cm (29,5 x 45,3 inch)
Materiaal: Canvas, Acryl (Amsterdam) en gems
Yei
Indiaanse symbolen kunnen in betekenis varieren tussen verschillende stammen en cultuurgroepen in Noord Amerika. De Native Americans waren zeer spiritiuele mensen en communiceerden hun geschiedenis, gedachten, ideeën en dromen. De Navajo Yei symbool representeert de communicatie tussen tussen mens en de Great Spirit. Een hoger spiritueel geloof in God of genie. De witte buffel is een spirituele dier bij vele Native Americans en staat symbool voor moed en kracht. De legende vertelt dat de witte buffel vrouwelijk is en de vredespijp bracht.
Techniek: Intuitief, mixed media
Formaat: 100 x 80 cm (39,3 x 31,5 inch)
Materiaal: Canvas, Acryl (Amsterdam), Olieverf (Cobra) en gems
Red Hawk
Haviken worden vaak gezien als een symbool van macht in Indiaanse culturen. Net als adelaars zijn ze symbolen van moed en kracht. In sommige stammen, zoals de Cheyenne, worden haviken geassocieerd met bescherming tegen vijanden, en het zien of dromen over een havik kan worden gezien als een waarschuwing voor gevaar. Haviken worden ook gebruikt als clandieren in sommige Indiaanse culturen. Stammen met Hawk Clans zijn de Chippewa (wiens Hawk Clan en zijn totem Gekek heten), de Hopi (wiens Sparrow-Hawk Clan Kyelngyam wordt genoemd), de Menominee, de Huron en Iroquois stammen, en de Pueblo stammen van New Mexico. Havik is een belangrijk wapen van de clan aan de noordwestkust en is vaak te vinden op totempalen. Bron: Native American Hawk Mythology
Techniek: Mixed media
Formaat: 60 x 80 cm (23,5 x 31,5 inch)
Materiaal: Canvas, Acryl (Amsterdam), Olieverf (Cobra) en gems
By her hand
Ieder mens, in iedere cultuur bezit een creatief vermogen.
De Native Americans hebben verschillende symbolisaties, verschillend per tribe. O.a. veren brengen boodschappen vanuit de spirituele wereld en met name witte veren. Gems vertegenwoordigen de edelstenen uit de natuur, met hun eigen spirituele en symbolische betekenissen. Sieraden zijn een persoonlijke uiting die hun eigen betekenissen hebben, net als kunst.
Zo heb ik dit schilderij ook gemaakt vanuit een persoonlijke symbolisatie.
Techniek: mixed media
Formaat 50 x 50 cm (19,6 x 19,6 inch)
Materiaal: Canvas, Acryl (Amsterdam), Olieverf (Cobra) en gems
Warrior horse
Paarden waren waardevolle bezittingen van Native Americans, zij eerden en beschermden het de warrior horse vaak door symbolen op het lichaam te schilderen.
Dit paard heeft een cirkel rond de ogen welke duidde op alertheid en scherp reukvermogen.
De handafdrukken op de borst van het paard symboliseerden dat de vijand door het paard was verslagen (bron: Hystoryplex).
Ik heb nog extra de Great Spirit toegevoegd die fluistert hem tot rust, hij heeft zijn taak volbracht.
Techniek: Intuitief, mixed media
Formaat: 60 x 80 cm (23,5 x 31,5 inch)
Materiaal: Acryl (Amsterdam), Olieverf (Corba), en gems
Eagle Eye
Van alle vogels, vliegt de adelaar het hoogst. Daarom zien de Native Americans als het dier dat het dichtst bij de Great Spirit komt. De symbolische betekenis van de aderlaar is moed, kracht en wijsheid en in de oudheid geloofden zij dat zij in de toekomst konden kijken. De ogen van een adelaar zijn net zo groot als van de mens en kunnen meer kleuren onderscheiden dan de mens en kunnen enorm ver kijken. Zij hebben een gezichtsveld van wel 340 graden terwijl wij maar 160 graden gezichtsveld hebben! Stel je eens voor dat jij een Eagle’s Eye vision hebt!
Techniek: Intuitief, portret
Formaat: 40 x 40 cm (15,7 x 15,7 inch)
Materiaal: Acryl (Amsterdam) en gems
Woman with wolves
Het Navajo-woord voor wolf, 'mai-coh' betekent ook heks, en een persoon zou kunnen transformeren als hij of zij een wolvenhuid aantrekt. De Europeanen waren dus niet de enigen met weerwolflegendes. De Amerikaanse stammen hebben echter een groot geloof om de wolf in een veel gunstiger licht te zien. De Navajo zelf hebben genezingsceremonies die een beroep doen op Krachten om vrede en harmonie te herstellen voor de zieken, en de wolf is zon Kracht.
Indiaanse stammen erkenden de wolf voor zijn extreme toewijding aan zijn familie, en velen trokken parallellen tussen wolvenroedelleden en de leden van de stam. Ook maakten de superieure en coöperatieve jachtvaardigheden van de wolf het de afgunst van veel stammen. Ten slotte stond de wolf erom bekend zijn huis te verdedigen tegen buitenstaanders, een taak waarmee elke stam ook te kampen had.
Techniek: Portret
Formaat: 100 x 100 cm (39.7 x 39,7 inch)
Materiaal: Materiaal: Canvas, Acryl (Amsterdam) veren en gems
Nootka man
Nuu-chah-nulth (Nootka) wat betekent ‘Along the mountain and sea’ .
Deze mensen leefden in het noordwesten van Amerika Cape Flattery in de staat Washington en op Vancouver Island (Canada).
Kleding
Beide Nuu-chah-nulth-geslachten droegen cederschors of bontgewaden die aan de rechterkant aan elkaar waren vastgemaakt, en vrouwen hadden bovendien schorsschorten die zich uitstrekten van taille tot knieën. Bij regenachtig weer werden capes van schors zoals een poncho gedragen. Beide geslachten gebruikten hoeden in regen en hete zonneschijn, die van het gewone volk waren gevlochten schors en die van de adel sparrenwortels. Mannen droegen het haar los of gedraaid in een knot; Vrouwen hadden het in twee vlechten op de rug.
Wonen
Het primitieve Nuu-chah-nulth-huis had een dak dat van voor naar achter schuin afliep en werd ondersteund door balken die in dezelfde richting liepen, die op hun beurt op zware palen rustten. De wandplanken waren horizontaal. Het huis met het dak dat van het midden naar beide zijden schuin afloopt, was blijkbaar een innovatie van de oostkust van Vancouver Island.
Voedsel
De voornaamste voedingsmiddelen waren kokkels, mosselen, gedroogde heilbot, gedroogde zalm, de olie en het vlees van walvissen en haarrobben, zeewier en verschillende wortels en bessen, met name varenwortels en vlierbessen, salalberries en bosbessen. (bron: edwardcurtisphotos.com)
Techniek: Dry brush oil painting, portret
Formaat: 50 x 40 cm (20 x 16 inch)
Materiaal: Olieverf papier, olieverf (Cobra)
Siwit-Awaitalala
Siwit hoorde bij de Kwakiutl-stam (Kwakiutl/Kwakwaka'wakw indianen)van de inheemse volkeren in het noordwesten van de Stille Oceaan wonen in British Columbia en Vancouver Island. Van 1830 tot 1880 daalde de Kwakiutl-bevolking met 75 procent als gevolg van ziekten die Europese kolonisten bij hun stammen introduceerden.
Kleding
Zij droegen kleding met een of beide schouders bedekt van cederschors of bontmantel. De mannen droegen hun haar naar achteren gegooid vanaf het voorhoofd,
Beide Kwakiutl-indianengeslachten droegen een cederschors of bontmantel met een of beide schouders bedekt. Mannen gebruikten geen ander kledingstuk, en vaak zelfs dit niet. Vrouwen hadden ook een smal, knielang schort van cederschorsfranje of geitenhaarkoorden. Waterdichte capes en hoeden waren gemaakt van schors. Mocassins waren zeldzaam. Mannen droegen het haar dat vanaf het voorhoofd naar achteren was gegooid en langs de rug hing, en vrouwen schikten het in twee vlechten. Oorhangers en neusringen van zeeoren werden gebruikt door degenen die ze zich konden veroorloven.
Wonen
Het Kwakiutl-huis is gebouwd van cederhouten planken op een raamwerk van zware boomstammen. De nok loopt van voor naar achter, de dakplanken lopen van nok tot dakrand en de muurplanken staan loodrecht. Tot het midden van de negentiende eeuw waren de grootste huizen ongeveer dertig voet in het vierkant, zes of zeven voet hoog aan de dakrand en negen aan de nok. Een zomerhuis dat voor een aanzienlijke tijd moet worden bewoond, wordt gemaakt door dak en muren over te brengen naar het frame dat klaar staat. Tijdelijke hutten zijn gemaakt van matten en palen.
Voedsel
Gedroogde en gerookte zalm en heilbot, klaverwortels, zilverkruidwortels, salalberries gemengd met vlierbessen, paars wasbekken en oulachonolie zijn de hoofdvoedingsmiddelen. (bron: edwardcurtisphotos.com)
Techniek: Dry brush oil painting, portret
Formaat 30 x 40 cm (11,8 x 16 inch)
Materiaal: Olieverf papier, olieverf (Cobra)
Inuit
Eskimo of Inuit genoemd wat betekent ‘mensen’ in meervoud. Zij leven in Groenland en Canada en leven vooral van vis en zeehondenvlees. Hun traditionele kleding is gemaakt van dierenhuid en bont. Kleding was heel belangrijk om te kunnen overleven in het koude klimaat. Zij waren de uitvinders van warme kleding. Aan de kleding kon je ook zien wat hun talenten waren. Het duurde soms jaren voordat de kinderen hadden geleerd hoe zij de kleding moesten maken, en zagen het als een proces die verbonden is met de natuur.
Kleding
Beide Eskimo-geslachten dragen de parka, een jurkachtig kledingstuk dat tot aan de knieën reikt. Het patroon is vergelijkbaar voor zowel mannen als vrouwen, behalve dat er een open naad is aan elke kant van de onderste zoom van de damesparka. Parka's die bedoeld zijn om buiten te dragen, hebben een vaste capuchon die over het hoofd wordt getrokken of opgevouwen aan de achterkant van de nek mag blijven. Indoor parka's zijn lichter in gewicht. Parka's zijn gemaakt van vogelhuiden (eend, meeuw of loon) of van dierenhuiden (kariboe, nerts, muskusrat of eekhoorn). De waterdichte parka voor gebruik bij regenachtig weer, in woelige zeeën in kajaks of tijdens de jacht, is gemaakt van zeehondendarm. Mannen en jongens mogen nauwsluitende bontmutsen dragen. Broeken voor beide geslachten zijn gemaakt van zeehonden- of kariboehuiden; Die van de mannen eindigen bij de enkels, terwijl damesbroeken van volledige lengte zijn en gekrompen zolen voor de voeten hebben. Laarzen voor heren zijn kniehoogte, hebben gekrompen zolen en worden vastgezet met strings die over de wreef en rond de enkel worden gehaald. Laarzen zijn gemaakt van zeehondenhuid, of van de huid van een ander dier, met het haar eraan. De waterdichte laars is haarloos. Grasmatten en soms geweven grassokken worden in de laarzen gedragen om vocht op te nemen. Wanten, sommige met een wijsvinger, worden gedragen bij koud weer. De gezichtsversiering voor mannen bestaat alleen uit la brets, gesneden ivoren pluggen die in openingen onder de uiteinden van de mond worden gedragen.
Vrouwen dragen uitgebreide labrets, oorbellen en vaak neuskralen bij ceremoniële gelegenheden. Tatoeëren, alleen door vrouwen beïnvloed, is in parallelle lijnen die zich uitstrekken van de monden tot de kin, en soms in lijnen rond de pols.
Wonen
Permanente en winterhuizen waren (en zijn nog steeds in afgelegen plaatsen en onder de inboorlingen die zich verzetten tegen de invloeden van de beschaving) van semi-uitgegraven constructies. De hoogte van zulke woningen is ongeveer zeven voet, waarvan vier voet ondergronds; De horizontale afmetingen variëren van acht tot achttien voet in het vierkant. Het geraamte en de spanten bestaan uit houten balken bedekt met gespleten balken, het geheel diep bedekt met aarde en graszoden. De lange ingangen dienen als opslagplaatsen voor allerlei soorten apparatuur. Op het eiland Nunivak zijn de huizen met tunnels met elkaar verbonden. De mannenhuizen (gemeenschapsverenigingshuizen) en de vrouwenhuizen, voor zover die bestaan, zijn het grootst. Deze woningen lijken over het algemeen op elkaar, maar verschillen vaak in details van de bouw in de verschillende dorpen. De zomer- en winterhuizen op King Island zijn doosachtige structuren, bestaande uit een eigenlijke woonkamer en een berging die op palen is gebouwd en die op hun beurt rusten op terrassen die uit de steile klif zijn gegraven. Zomer- en kampwoningen, nu meestal canvas tenten, waren vroeger lichte, niet-substantiële constructies, zoals de met huid bedekte kegelvormige hut; de ronde, met huid bedekte schuilplaats van de mensen van de Kaapse Prins van Wales; de semi-cilindrische schuilplaats bedekt met schors, mos of gras, gebruikt door de Selawik; of de vierkante, met schors bedekte hut van de Kobuk.
Voedsel
Vogels, zoals alk, eend, ganzen, watersnippen en sneeuwhoenders, zijn in trekseizoenen zo talrijk dat ze gemakkelijk kunnen worden gedood. Zee- en riviervissoorten, zoals kabeljauw, haring, snoek, zalm, spiering, forel en witvis, vormen belangrijk voedsel. Eetbare planten, verzameld tijdens het korte zomerseizoen, zijn de Alaska-aardappel, braambes, bosbes, zalmbes, cranberry, sleutelbloem, dokbladeren, wilde kool en wilde pastinaak. De Eskimo's in het binnenland zijn voornamelijk afhankelijk van kariboes (nu rendieren) voor vlees, en drijven handel met de Eskimo's aan de kust voor blubber, vlees en olie van zeedieren, behalve wanneer familiegroepen naar de kust reizen om te jagen. Alle kust- en eilandbewoners vangen zeehonden, het belangrijkste hoofdvoedsel; de volken Diomedes, Koningseiland en Nunivak krijgen veel walrussen; de groepen Diomede en Kaap Prins van Wales staan bekend als walvisjagers. De blubber, het vlees en de olie van zeedieren vormen de belangrijkste voedselbronnen van de kust- en eilandbewoners. (bron: edwardcurtisphotos.com)
Techniek: Dry brush oil painting, portret
Formaat: 30 x 40 cm (11.8 x 16 inch)
Materiaal: Canvas, olieverf (Cobra)
Cahto woman
Nuu-chah-nulth people zijn één van de vele eerste foto’s die Edward Curtis fotograveerden tussen 1900 en 1930 bij 80 verschillende inheemse bevolking van de North West Coast van Canada. Dit is Cahto woman, wat betekent ‘mensen van het meer’. De mensen van de Cahto (Kato) stam noemen zichzelf Tlokyhan wat betekent ‘grasmensen’. Tijdens mijn reis door Canada bezocht ik ook het museum in Victoria (Vancouver Island), waar levensgroot portretten hingen van Edward Curtis. Dit inspireerde mij om de portretten te schilderen en weer interesse voor de oude cultuur terug te brengen.
Kleding
Beide Nuu-chah-nulth geslachten droegen cederschors of bontgewaden die aan de rechterkant aan elkaar waren vastgemaakt, en vrouwen hadden bovendien schorsschorten die zich uitstrekten van taille tot knieën. Bij regenachtig weer werden capes van schors zoals een poncho gedragen. Beide geslachten gebruikten hoeden in regen en hete zonneschijn, die van het gewone volk waren gevlochten schors en die van de adel sparrenwortels. Mannen droegen het haar los of gedraaid in een knot; Vrouwen hadden het in twee vlechten op de rug.
Wonen
Het primitieve Nuu-chah-nulth-huis had een dak dat van voor naar achter schuin liep en werd ondersteund door balken die in dezelfde richting liepen, die op hun beurt op zware palen rustten. De wandplanken waren horizontaal. Het huis met het dak dat van het midden naar beide zijden schuin afloopt, was blijkbaar een innovatie van de oostkust van Vancouver Island.
Voedsel
De voornaamste voedingsmiddelen waren kokkels, mosselen, gedroogde heilbot, gedroogde zalm, de olie en het vlees van walvissen en haarrobben, zeewier en verschillende wortels en bessen, met name varenwortels en vlierbessen, salalberries en bosbessen.
Techniek: Dry brush oil painting, portret
Formaat: 50 x 40 cm (20 x 16 inch) met lijst
Materiaal: Olieverf papier, olieverf (Cobra) Lijst: eigen ontwerp passpartout met veer.
Zuni woman
Schalen met voedsel werden vaak gedragen op het hoofd op een ring van geweven Yucca tijdens de rustpauze van een ceremonie als de deelnemers feesten.
Kleding
Zuni-mannen droegen lendendoeken, witte katoenen sjerpen met franjes, mocassins van hertenleer met zolen van ongelooide huid en korte leggings. Bij warm weer waren de andere delen van het lichaam gewoonlijk ontbloot, maar ze hadden korte broeken van stof of huid, en gewaden van katoen of huid, waarvan sommige waren beschilderd. Buffelhuiden werden verkregen uit de Rio Grande pueblos. Beide geslachten hadden voetloze kousen geweven, die, gemaakt van wol, nog steeds te zien zijn. Sandalen waren gemaakt van yucca. De moderne gewone kleding van een Zuni-man bestaat uit een witte katoenen broek, een loshangend katoenen overhemd, een lendendoek en mocassins. Mannen scheiden het haar van oor tot oor, knippen het vierkant aan de voorkant en verdubbelen het achterste gedeelte en binden het vast met een stuk garen of een wollen band. Hoofdbanden worden vaak gedragen. Het danskostuum is het gebruikelijke Pueblo-kostuum - geborduurde kilt, witte sjerp met franjes, mocassins blauwgroen gekleurd en met een hielstrook versierd met stekelvarkenveerwerk, enkelbanden van stinkdierbont, een hangende achterkant van vossenhuid, zilveren polsbeschermer, rammelaar van schildpad op de knie, kalebasrammelaar in de hand en talrijke ornamenten en geschilderde figuren. Maskers worden vaak gedragen.
Zuni-vrouwen droegen, en dragen nog steeds, over katoenen ondergoed, de gebruikelijke Pueblo-jurk die over de rechterschouder werd vastgemaakt, onder de linkerschouder doorging en armen en onderbenen bloot liet. Gewoonlijk hadden ze geen mocassins en werden de onderbenen tegen de kou beschermd door voetloze kousen. Voor ceremonieel gebruik hebben ze witte katoenen gewaden gedrapeerd over de primitieve jurk, en witte mocassins met volumineus bovenwerk om het been gewikkeld. Het voorste haar wordt vierkant geknipt ter hoogte van de ogen en de oren.
Wonen
zijn gebouwd van fragmenten van steen die soms zonder bindmateriaal en zonder brekende voegen zijn gezet. De wanden zijn aan beide zijden gestuukt met leem en aan de binnenzijde wit gemaakt met gipswas. Het platte, licht hellende dak van struikgewas en aarde wordt ondersteund door zware grenen balken die van hun schors zijn ontdaan maar niet zijn aangekleed. De vertrekken van een gezin zijn een appartement in een terrasvormige structuur met honderden kamers. Huizen op de begane grond werden vroeger via het dak betreden door middel van ladders. De bovenste verdiepingen zijn nog steeds bereikbaar via ladders of via stenen trappen die van het ene dak naar het andere gaan. Deuren van een bovenverdieping openen direct op het dak van de kamer eronder, en de daken worden beschouwd als openbare doorgangen. De open haard staat meestal in een hoek van de kamer en een met klei bedekte kap van stokken buigt de rook naar boven af door een externe schoorsteen die bestaat uit een stapel bodemloze potten. Vóór 1880 had Zuni hier en daar zes verdiepingen. In de afgelopen jaren was de maximale hoogte vier niveaus en in 1919 werd de vierde verdieping, een enkel appartement, gesloopt. Er zijn talloze afzonderlijke afgelegen huizen gebouwd en adobe-stenen worden steeds vaker gebruikt in plaats van steen.
Voedsel
Primitieve Zuni had de gecultiveerde planten die alle Pueblo's gemeen hadden - maïs in vele tinten, bonen en pompoenen. Maïs wordt gemalen op metaten, drie in een set, en wordt op een zeer groot aantal manieren bereid, waarvan de meest ongewone het gekleurde, flinterdunne brood oplevert dat hewe wordt genoemd. Pinons, eikels, wortels, potkruiden, cactusvruchten en yucca-zaaddozen behoorden tot de belangrijke wilde producten. Konijnen en hazen waren, vóór de introductie van schapen, het belangrijkst, niet alleen voor hun vlees, maar ook voor de zachte vacht, die, in lange scharen gesneden, werd omgezet in warme dekens met yucca-koordketting. Antilopen, herten, elanden en bergschapen werden minder vaak bejaagd. De Zuni waren ver verwijderd van het buffelgebied, maar de huiden van deze dieren bereikten hen via de handelskanalen. (bron: edwardcurtisphotos.com)
Techniek: Dry brush oil painting
Formaat: 50 x 40 cm (20 x 16 inch) met lijst
Materiaal: Olieverf papier, olieverf (Cobra) Lijst: eigen ontwerp passpartout met veren.
Stil-leven
Bij de Native Americans is net als bij vele andere culturen een noodzaak ontstaan om hun eten, graan en water in te bewaren en te vervoeren. Native American pottery is gemaakt van klei, plantenvezels en zand. Soms zelfs met fijngestampte schelpen. Afhankelijk waar de Native Americans zich gevestigd hebben. Zo zal je meer rieten gebruiksvoorwerpen vinden in het binnenland, zoals manden. Op de achtergrond heb ik symbolieken geschilderd die ook stonden op de “News Rock” die ik tijdens mijn lange reis door Noord Amerika en Canada heb gefotografeerd.
Techniek: Realistisch
Formaat: 90 x 90 cm (35.4 x 35.4 inch)
Materiaal: 3D Canvas, Acryl (Amsterdam)
Alexandro Querevalu
Aquarel van Alexandro met de Neurographic techniek. Deze man komt uit Lima (Peru) en is een legendarische artiest. Hij is op 18 jarige leeftijd geemigreerd naar polen. Hij kan fantastisch panfluit en High Spirit flute spelen. Dit heb ik geschilderd omdat ik vaak zijn muziek opzet als ik schilder.
Techniek: Aquarel
Formaat: 30 x 20 cm (11.8 x 7.8 inch)
Materiaal: Aquarelpapier, aquarelverf (Artum), zwarte pencil (Posca)
Kano
Kano's en kajakken werden veel gebruikt door de inheemse volkeren voor de jacht en transport. De Noord-Americaane stammen hadden hun eigen symbolieken die zij op hun kano's schilderden.
Techniek: Aquarel
Formaat: 30 x 20 cm (11,8 x 7,8 inch)
Materiaal: Aquarelpapier, aquarelverf (Artum), zwarte pencil (Posca)
Tipi's
De stammen van de Plains woonden in tipi's. Huiden voor dit doel waren buffels, elanden of elanden. Het sudatorium was ook dat van het Plains-gebied, een koepelachtig frame van wilgenscheuten bedekt met huiden, waarin stoom werd gegenereerd door water op verwarmde stenen te gooien. Van de Cree en de Blackfoot indianen zijn er nog een paar foto's van originele tipi's. Ze werden ook beschilderd met hun eigen stam patronen en kleuren. De Great Spirit was en is nog steeds het geloof van de First Nation, ik heb deze op Noord-Amerikaanse wijze in de lucht geschilderd.
Historisch
De migratie van de Blackfoot-confederatie was zuidwaarts. Op de Old Man rivier ontmoetten ze Pi'tsiksinai-tapiw, Slangenmensen, de Shoshoni. Piegan, Blackfeet, Bloods en Sarsi waren bondgenoten in de oorlogen die volgden, en de Shoshoni werden uit het land verdreven. Dit was vóór het paardentijdperk en het belangrijkste wapen was een speer met vuursteenpunt.
Kraaien verspreidden zich toen langs de Milk-rivier. De Blackfoot-confederatie dreef hen naar het zuiden. De Kutenai leefden in de bergen ten westen van de kloof, maar bezochten de vlakten in de vroege herfst om op buffels te jagen en keerden terug over de bergen voor de winter. Ze stonden op vriendschappelijke voet met de Blackfoot-stammen. Kraaien, Shoshoni en Platkoppen (welke term ook de Kalispel omvatte) werden altijd aangevallen als ze op de prairies werden gevonden. De Flatheads staken de bergen over aan de kop van de Marias-rivier, of bij Waterton Lakes, of bij de Crows Nest-pas.
De Cree leefden graag in het bos. Ze bevonden zich ten noorden van Edmonton, Winnipeg en Regina, ook langs de Red Deer-rivier. Ze jaagden op buffels op de prairies in de buurt van Medicine Hat. Ze waren ahvays vijandig tegenover de Blackfeet.
Het grondgebied van de Blackfoot-confederatie strekte zich uit naar het noorden tot aan de Battle-rivier, in het oosten tot Medicine Hat, in het zuidoosten tot het onderste deel van de Milk-rivier, in het zuiden tot de Marias-rivier. Af en toe gingen deze stammen tot aan de Yellowstone-rivier, maar hier moesten ze vanwege de Kraaien zeer voorzichtig zijn.
Habitat
In de vroegste tijden waarover levende traditionalisten informatie hebben, verspreidden de Piegan zich op de Bow-rivier, de Bloods op de Red Deer-rivier, de Blackfeet op de Saskatchewan. Ze werkten geleidelijk zuidwaarts totdat de Blackfeet op Bow waren, de Bloods op Belly, de Piegan op de Old Man-rivier en zuidwaarts naar het noordelijke deel van wat nu Montana is. In de zomer kampeerden de drie stammen en de Sarsi altijd een tijdje samen.
(bron: edwardcurtisphotos.com)
Techniek: Aquarel
Formaat: 30 x 20 cm (11,8 x 7,8 inch) met lijst
Materiaal: Aquarelpapier, aquarelverf (Artum), zwarte pencil (Posca)
Kolibrie
De kolibrie of hummingbird staat voor 'veren' en symbool voor plezier, liefde, helen, wijsheid en geluk bij de Native Americans. Zij werden ook gebruikt bij ceremonies als boodschapper van de spirituele wereld. De Zuni-stam geloofden dat zij rond moeders en kinderen vlogen en met hun snelle vleugels negatieve gedachten en donkere spirits wegjaagden. Deze kolibrie heb ik zelf mogen zien in New Brunswick (Canada) waar zij bij het huis aan de speciale waterflesjes met suiker op af kwamen. Er is een duidelijke structuur, wie het eerst komt, het eerst aan de beurt is en de rest wacht gewoon rustig af. De tekening op de vogel is typisch Noord-Amerikaans.
Techniek: Aquarel
Formaat: 50 x 40 cm (20 x 16 inch) met lijst
Materiaal: Aquarelpapier, aquarelverf (Artum), zwarte pencil (Posca)